AGFORWARD

Περιγραφή του συστήματος

Οι οπωρώνες της ελιάς, της αμυγδαλιάς και της χαρουπιάς στην Ισπανία βόσκονταν παραδοσιακά ή συγκαλλιεργούνταν με ποώδη γεωργικά φυτά. Όμως, τα παραδοσιακά αυτά αγροδασικά συστήματα έχουν περιθωριοποιηθεί και σήμερα αναπτύσσονται νέες αγροδασικές πρακτικές που βασίζονται σε φυτείες δένδρων με παραγωγή υψηλής ποιότητας ξυλείας σε γεωργικές εκτάσεις, όπως είναι οι κερασιές και οι καρυδιές. Αυτές οι πρακτικές συχνά διαχειρίζονται με υψηλά επίπεδα εισροών. Η υιοθέτηση της βόσκησης και της ενδιάμεσης καλλιέργειας σε τέτοια συστήματα έχει τη δυνατότητα να δημιουργήσει οικονομικά και περιβαλλοντικά οφέλη. Εντούτοις, υπάρχει γενικά μια έλλειψη γνώσεων και πληροφοριών σχετικά με τις κατάλληλες αγροδασικές πρακτικές διαχείρισης και τα οφέλη τους που εμποδίζει την υιοθέτηση προγραμμάτων αγροδασοπονίας για τη διαχείριση αυτών των νέων δασωμένων εκτάσεων.

Αρχική συνάντηση ενδιαφερόμενων φορέων

Η αρχική συνάντηση των ενδιαφερομένων φορέων πραγματοποιήθηκε στις 30 Μαΐου του 2014. Οι φορείς αυτοί διαπίστωσαν, ότι υπάρχουν περιβαλλοντικά οφέλη, οφέλη για την υγεία και την ευημερία των ζώων και για την επιβίωση των δένδρων από τη βόσκηση και την συγκαλλιέργεια. Αντιθέτως, οι ερωτηθέντες είχαν αρνητικές απόψεις όσον αφορά τη διαχείριση, την οικονομία και το διοικητικό βάρος. Τα πιθανά ερευνητικά θέματα περιέλαβαν τις βιο-οικονομικές επιπτώσεις της βόσκησης σε υψηλής ποιότητας ξύλου φυτείες, τη χρήση ψυχανθών, τις πρακτικές κλαδέματος, την επιλογή ποικιλιών σιτηρών, ψυχανθών και αγρωστωδών προσαρμοσμένων στη σκιά και την αντίδραση των καλλιεργειών στα γειτνιάζοντα δέντρα. Αν επιθυμείτε να μάθετε περισσότερα για τη δραστηριότητα αυτής της ομάδας, παρακαλούμε να επικοινωνήσετε με τον GerardoMoreno, gmoreno@unex.es, Πανεπιστήμιο της Extremadura στην Ισπανία.

Αυτή η ομάδα ενδιαφερομένων φορέων έχει αναπτύξει δύο πρωτόκολλα έρευνας και ανάπτυξης. Το πρώτο επικεντρώνεται στη χρήση της βόσκησης και των ψυχανθών σε φυτείες καρυδιάς και το δεύτερο στην επιλογή ποικιλιών άγριας κερασιάς.

Ενημερωτική έκθεση για την μέχρι τώρα έρευνα σχετικά με τη χρήση της βόσκησης και των ψυχανθών σε φυτείες καρυδιάς ετοιμάστηκε τον Σεπτέμβριο του 2015.

Lesson learnt

María Lourdes López-Díaz and colleagues at the University of Extremadura have summarised the lessons learnt regarding the grazing of high value walnut and wild cherry timber plantations in Spain.  The overall results suggest that grazing in walnut and wild cherry  plantations can reduce maintenance costs and environmental risks, without major effects on tree growth.

The first experiment compared the effect of cultivation, grazing, and mowing beneath walnut trees.  The lessons learnt include:

• Grazing increased the density of pasture roots to a soil depth of 50 cm, compared to cultivation and mowing.  There was some evidence that this increased the recovery of nutrients at depth and reduced the leaching of nitrate.
• Grazing did not favour the tree growth as much as cultivation but it gave better results than mowing.

The second experiment compared natural vegetation, natural vegetation with about 40 kg/ha of nitrogen, phosphate and potash, and the sowing of legumes (with phosphate and potash) beneath walnut trees.  The lessons learnt include:

• The unmanaged annual pasture yield was around 3.5 t/ha which could support 0.6 livestock units per hectare.
• The sowing of legume forage increased the level of soil nitrogen and potassium but reduced the available phosphorus.
• Sowing rich-legume pasture in the alleys could roughly double the stocking rate without compromising the tree growth, and it improved carbon sequestration.

The last part of the report focuses on the thinning and pollarding of wild cherry trees.  The lessons learnt include:

• Thinning had a slight but positive effects on the growth of individual trees for a period of three years.
• Pollarding had neither positive nor negative effects on tree diameter increment, but the level of cavitation was reduced.