Μεσογειακά δασογεωργικά συστήματα στη Γαλλία

Περιγραφή του συστήματος

Η μεγάλη εποχιακή μεταβολή των βροχοπτώσεων στις μεσογειακές περιοχές της νότιας Γαλλίας περιορίζει τις αποδόσεις των αροτραίων καλλιεργειών. Υπάρχουν περίοδοι υψηλών βροχοπτώσεων το φθινόπωρο και περίοδοι έλλειψης νερού την άνοιξη και το καλοκαίρι. Σε αυτή την περίπτωση, σε περιοχές όπου υπάρχουν βαθιά εδάφη και είναι σε θέση να συγκρατήσουν το νερό, η δασογεωργία (σειρές δένδρων μέσα στο χωράφι) μπορεί να βελτιώσει τη διήθηση του νερού μέσα στο έδαφος, να περιορίσει την εξάτμιση και τις απαιτήσεις γεωργικής καλλιέργειας σε νερό.

Αρχική συνάντηση ενδιαφερόμενων φορέων

Η πρώτη συνάντηση της ομάδας των ενδιαφερόμενων φορέων πραγματοποιήθηκε στις 2 Οκτωβρίου 2014 και περιέλαβε επισκέψεις στον πειραματικό σταθμό του INRA, στο Mauguio και στα δασογεωργικά συστήματα της περιοχής Restinclières. Η έρευνα στο Mauguio στοχεύει στην επιλογή ποικιλιών δημητριακών. Τα συστήματα στο Restinclières περιλαμβάνουν συνδυασμούς δημητριακών με καρυδιές, δημητριακά με λεύκες και συστήματα με αμπέλι. Οι αγρότες που συμμετείχαν στη συνάντηση αντιλήφθηκαν ότι οι βασικές θετικές απόψεις της δασογεωργίας είναι η διαφοροποίηση εισοδήματος, η φυτική παραγωγή, η ενίσχυση της βιοποικιλότητας και των ενδιαιτημάτων άγριας πανίδας και η προστασία του εδάφους. Τα βασικά αρνητικά ζητήματα σχετίζονται με την απουσία επιχειρηματικών ευκαιριών, τη διαθεσιμότητα ρευστού και τις απώλειες των καλλιεργειών από σκουλήκια, ελάφια και αγριόχοιρους. Ένας πιθανός τομέας έρευνας είναι η επιλογή ποικιλιών σκληρού σίτου που είναι κατάλληλες για τις αγροδασικές συνθήκες.

Αν επιθυμείτε να μάθετε περισσότερα για τη δραστηριότητα αυτής της ομάδας, παρακαλούμε να επικοινωνήσετε με την DrMarieGosme (marie.gosme@supagro.inra.fr) στο INRA.

Κατεβάστε την αρχική έκθεση ενδιαφερόμενων φορέων

Κατεβάστε το αρχικό πρωτόκολλο έρευνας και ανάπτυξης

Αυτή η ομάδα ενδιαφερόμενων φορέων έχει δημιουργήσει δύο πρωτόκολλα: το πρώτο επικεντρώνεται στην επιλογή των ποικιλιών σκληρού σίτου για την αγροδασοπονία και το δεύτερο στον έλεγχο των ζιζανίων σε δασογεωργικά συστήματα.

Lessons learnt

In the first report, Marie Gosme and Dominique Desclaux describe the lessons learnt from screening durum wheat cultivars for their suitability in agroforestry systems in Mediterranean France.  Up to 45 cultivars were compared in control and agroforestry conditions in up to three sites for up to three seasons. Crops under agroforestry conditions received between 40 and 75% of the light available in unshaded areas. Mean yields were low in 2015, were about 1.9 t/ha in 2016 and 2.7 t/ha in 2017.  The cultivars showed large variability in their suitability for agroforestry conditions with yield differences in agroforestry compared to full sun conditions ranging from -62% to +77 %. Old varieties and varieties based on populations were not systematically more adapted to agroforestry than newer or pure-line cultivars.

In the second report, Delphine Mézière and colleagues at INRA in Southern France measured the effect of the tree-rows within silvoarable systems on the species and abundance of weeds, relative to open field conditions, over 2015 and 2016.  Herbicide use was limited to a single post-winter spray.  In the barley crop in 2015, on average about seven weed species/m² were found in the arable section of the agroforestry plot, compared to six species/m² in the open arable field.  The number of weed individuals was lower in the agroforestry arable crop (about 50/m2) than in the open field (about 75/m2).  With a pea crop in 2016 there was some evidence that the weed abundance in the crop was higher in the crop margin (next to the tree row) than in the centre of the arable alley.